vrijdag 28 september 2012

Mijn genade is u genoeg

Vanmorgen las ik, naar aanleiding van een tweet, het volgende artikel:

http://www.trouw.nl/tr/nl/6847/Elma-Drayer/article/detail/3322992/2012/09/27/Waar-blijft-het-medeleven-met-de-gekwetste-christenziel.dhtml

Het doet mij wel iets om te zien dat 'wij' als Christenen godslastering niet zien als iets wat gestopt moet worden, in tegenstelling tot de Moslims. Ons geloof zit niet zo in elkaar dat we tegenstand uit willen bannen. We zijn niet tegen de anderen. We willen overtuigen van de urgentie van ons evangelie, maar er is niet zoiets als een haat/strijd/agressie tegen mensen van een ander geloof. Ons geloof leert ons om te leven, prediken, onderwijzen, evangeliseren, proclameren en uitdragen wie Jezus is en dat Hij terug komt, snel! Het leert ons niet om tegen alle anderen te zijn.

Het heeft ook geen zin. In 9 van de 10 gevallen werkt het veel beter om iets af te leren door iets nieuws (in plaats daarvan) te gaan doen, dan om krampachtig te proberen om iets niet te doen. Bijvoorbeeld roken. Bij de meeste mensen een manier om bezig te blijven, tijdens stress of drukte helpt het hen om stoom af te blazen. Als zij een nieuwe manier vinden om met stress om te gaan en in situaties met veel druk iets ander kunnen gaan doen, zal het voor hen gemakkelijker zijn om te stoppen. Zo is het ook met het evangelie. We kunnen beter prediken wat we wél geloven, dan tegen dat wat we niet geloven!

In 2 Korinthe lezen we over Paulus, en de doorn in zijn vlees (2 Korinthe 12). Het gaat hier om vervolging vanwege het prediken van Christus (lees 2 Korinthe 11 en 2 Korinthe 12:10). God laat hier duidelijk aan Paulus zien dat Hij deze vervolging niet wegneemt, maar dat Zijn genade genoeg is voor Paulus. Genade? Ja. Vreugde, doorzettingsvermogen, eerlijkheid, rust, vrede, moed, trouw, noem maar op. Zijn genade maakt ons sterk, zodat we vervolging (maakt niet uit hoe groot of klein) aan kunnen en ons niet laten terug houden om het evangelie uit te dragen!

Dus nee, vervolging hoeft niet te stoppen en zal niet stoppen. Daarbij zal het stoppen van godslastering voor het ene geloof, voor het andere geloof betekenen dat ze geen vrijheid van meningsuiting meer hebben! De Islam gelooft namelijk dat de Joden en Christenen uiteindelijk uitgeroeid moeten worden. Dat vind ik nogal een vorm van vervolging, godslastering, hoe je het ook noemt. Maar een wet tegen die godslastering, betekend een wet tegen hun geloof. Een concrete uitvoering van een wet tegen negatieve uitingen tegen een geloof is, naar mijn idee, niet praktisch mogelijk. Daarbij hebben wij God, en Zijn genade, waardoor we in Zijn liefde kunnen blijven: zij bedekt alle dingen, gelooft alle dingen, hoopt alle dingen, verdraagt alle dingen.

maandag 24 september 2012

Mijn huis...

Met een tikje ergernis blader ik door een woonblaadje. Ik hou wel van nieuwe ideeën, maar ik merk steeds meer afstand tussen mij en de mensen die wonen in deze huizen. Deze huizen op de foto's, die zo stijlvol 'rommelig' zijn ingericht, waar de styliste vanaf spat. Ik vind het echt leuk ogen hoor. Leuke kleurtjes, hele aparte dingen. En toch blijft er iets knagen...

Want het klopt niet. In mijn budget zit geen ruime som geld per maand voor extra decoratie (want, zoals mijn man wel eens vraagt: 'Wat kun je daar dan mee?'). Dus als het gaat over hergebruiken, kringloopwinkel of 'sloophout', klinkt dat voor mij aantrekkelijk, dat moet kunnen! Helaas blijkt dat toch vaak niet zo te zijn. Sloophout is inmiddels geen manier (meer) om goedkoop je eigen meubels in elkaar kunt zetten. Kringloopwinkel spullen zien er op die foto's altijd heel bijzonder uit, maar in mijn kringloopwinkel vind ik dat soort spullen niet (en ik kom er ook niet wekelijks, eerlijk gezegd). Het meeste spul wat ik vind komt uit de jaren '80 (lees: gedoneerd door mijn ouders toen ze laatst de boel gingen opknappen) of is gemaakt van loodzwaar gelakt donkerbruin eikenhout. Prachtig, vast, maar het past niet echt in ons huis. Hergebruiken? Dat lijkt me dan nog wel wat! Maar de ideeën die er in staan variëren van het hergebruiken van een wereldbol voor het maken van een lamp (wat me uiteindelijk meer geld zou kosten dan het kopen van een leuke nieuwe lamp bij IKEA, want ik heb niet eens een wereldbol, en dan verdwijnt daar toch het hele idee van het hergebruiken als ik er eentje nieuw koop!) tot een groot schilderij voor aan de muur (met, jawel, een steigerhouten lijst van een hippe webshop, katsjingggg).

Oftewel, ik blijf bij mezelf. Mijn zelfmaakideeën zijn kastanjekettingen en strijkapplicaties op een zelfgemaakte slab. Saai? Vast! Maar wel écht hergebruiken (restjes band kun je mooi gebruiken om de slab af te zetten!) en écht zelfgemaakt. En sloophout? Dat vind ik nog steeds erg mooi... Wie weet, als onze schuur over 15 jaar ook een hele 'old wood' look heeft gekregen (nu is het nog nieuwbouw...) kunnen we hem afbreken en hebben we ons eigen sloophout. Tot die tijd spiek ik maar gewoon af en toe in zo'n woonblaadje, half geërgerd, half smachtend naar die prachtig gedecoreerde kamers en hoekjes. Want ondanks dat het niet heel goedkoop is en de handige kringloop-ideeën niet altijd zo goed uitkomen als je ze zelf probeert, het blijven toch prachtige kamers en bijzondere huizen die er in staan. En een beetje inspiratie is nooit weg!