(Digitale) media voor de kleintjes?

 Ze vinden hun weg naar binnen, die (digitale) media. Televisie is niet meer weg te denken, tablets liggen ook in miljoenen huishoudens en onze Smartphone hebben we altijd op zak, toch? Maar ondanks dat ons huis ook gevuld is met het een en ander, ben ik persoonlijk van mening dat al deze dingen zeker geen dagelijkse bezigheden hoeven zijn, zeker voor jonge kinderen. Voor oudere kinderen en volwassenen zijn er nog variaties in het aanbod en kunnen we ons digitaal ook nuttig maken. Een documentaire, contacten onderhouden, afspraken maken en daarbij soms een stukje ontspanning. Voor de jongsten thuis zijn er vrijwel alleen spelletjes en filmpjes. Beiden hebben leuke varianten, waar kinderen iets van leren wat hen ontspanning biedt. Maar daarnaast bieden deze dingen weinig variatie en uitdaging. Motorisch beperkt het zich tot vegen en tikken, en eventueel met een muis leren omgaan. Niet per se ontwikkelingsgebieden waar onze kinderen zich echt dagelijks in hoeven oefenen!

Neem bijvoorbeeld een spelletje Memory op de tablet. Men neme een kleuter en een tablet. De kleuter tikt maar raak, en het spel draait zelf de kaartjes om, draait ze zelf terug als het niet dezelfden zijn, juicht als het wel een setje is en intussen tikt de kleuter door en door op het schermpje, met nutteloos succes, omdat het spel uiteindelijk min of meer vanzelf gewonnen wordt.

Het oorspronkelijke spelletje Memory heeft juist zoveel ontwikkelingsgebieden! De fijne motoriek wordt gestimuleerd door kaartjes om te draaien, te pakken, en weer netjes neer te leggen. Het geheugen wordt geoefend, doordat de kaartjes onthouden moeten worden en de setjes bij elkaar gevonden moeten worden. Er moet geteld worden, want je mag steeds maar twee kaartjes omdraaien, en uiteindelijk mag je tellen hoeveel setjes je hebt. Daarbij komt nog het leren samenspelen: op je beurt wachten, winnen en verliezen, elkaar helpen of juist zelf proberen te winnen, en uiteindelijk netjes je spel opruimen. Al deze facetten van het spel vallen weg bij het digitaal spelen van Memory. Terwijl je toch zou zeggen, het is hetzelfde spel!

Ook de televisie is niet iets waar ik altijd van sta te springen. Natuurlijk, er zijn leuk educatieve programma's, zoals Koekeloere, Huisje Boompje Beestje of Nijntje, en daar zie ik ook echt de meerwaarde van in. Aan de andere kant is het een passieve manier van het aanbieden van informatie. Het kind zit en kijkt, en de informatie komt alleen naar hen toe door wat ze zien en horen. Terwijl kinderen zo ontzettend veel meer leren door het gebruiken van al hun zintuigen: horen, zien, ruiken, voelen, proeven. Ook het samen leren heeft een grote meerwaarde. Door ergens over te praten, vragen te stellen, samen antwoorden te zoeken, komt informatie op veel verschillende manieren naar een kind toe.

Thema lente, we zitten er midden in. Bloemen, vogeltjes, eitjes en jonge dieren. Als je de kinderen écht wilt betrekken bij het voorjaar, ga dan gewoon lekker naar buiten. Dat is namelijk iets wat wel in de dagelijkse bezigheden van een jong kind past! Buiten kun je vervolgens de lente voelen, ruiken, proeven, zien en horen, en beleeft een kind veel meer. Als je dan druk aan het koken bent en je peuters zijn moe en vol, dan is er altijd een leuk filmpje van Nijntje in het voorjaar, of Koekeloere tussen de tulpen. Het kan niet zoveel kwaad, zo af en toe, zolang we maar een echt leven blijven leven, met echte spelletjes, echte ontwikkeling, echte avonturen!